Γεννημένος κάτω από τον ηλιόλουστο ουρανό της Τυνησίας, στο Sfax το 1942, ο Jean-Claude Golvin γοητεύτηκε από μικρή ηλικία από τη ζωγραφική, την ιστορία και τις επισκέψεις στους αρχαίους τόπους της Βόρειας Αφρικής (Τυνησία, Αλγερία).
Αφού πήρε το δίπλωμά του ως αρχιτέκτονας DPLG (1969) και στη συνέχεια ως πολεοδόμος DIUP (1972), ο Jean-Claude συμμετείχε σε διάφορες αρχαιολογικές αποστολές, ιδίως στην Αίγυπτο.Αφού πήρε το δίπλωμά του ως αρχιτέκτονας DPLG (1969) και στη συνέχεια ως πολεοδόμος DIUP (1972), ο Jean-Claude συμμετείχε σε διάφορες αρχαιολογικές αποστολές, ιδίως στην Αίγυπτο.
Το 1973, ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Ο Jean-Claude συμμετείχε στην ανάπτυξη του ρωμαϊκού αμφιθεάτρου στο El-Jem στην Τυνησία. Γεννήθηκε το πάθος του για τη ρωμαϊκή αρχιτεκτονική και τα αμφιθέατρα.
Ο Jean-Claude Golvin διορίστηκε διευθυντής του Bureau d'Architecture Antique d'Aquitaine, μια τιμή που τον έφερε στο Centre National de la Recherche Scientifique. Σε αυτό το σημείο γνωρίζει τον Robert Étienne, έναν διακεκριμένο ιστορικό της αρχαιότητας, ο οποίος θα γινόταν ο επιβλέπων της διατριβής του.
Το 1979 διορίζεται διευθυντής του Centre Franco-Égyptien d'Études des Temples de Karnak et Louqsor. Εργάστηκε σε διάφορες αιγυπτιακές ανασκαφές και ανέπτυξε τις γνώσεις του στην αιγυπτιολογία, χρησιμοποιώντας σχέδια για την αναπαράσταση κάθε είδους αρχαιολογικών καταλοίπων. Ο Ζαν-Κλοντ εγκατέλειψε τη θέση του το 1989.
Το πάθος του για τα ρωμαϊκά αμφιθέατρα τον οδήγησε στην απόκτηση διδακτορικού διπλώματος στην Ιστορία το 1985: «L'amphithéâtre romain, essai de théorisation de sa forme et de ses fonctions».
Αφού επέστρεψε στη Γαλλία το 1989, αφιερώθηκε πλήρως στην αποκατάσταση της αρχαίας κληρονομιάς μέσω της υδατογραφίας.
Μετά την επιστροφή του στη Γαλλία, ο Jean-Claude αποφάσισε να ενταχθεί σε ένα νέο ερευνητικό εργαστήριο, το Ausonius. Με έδρα το Μπορντό, το εργαστήριο αυτό του επέτρεψε να επιστρέψει στην πρώτη του αγάπη, την ελληνορωμαϊκή αρχαιότητα.
Έκτοτε, ο Jean-Claude συνεχίζει να συμβάλλει στην αποκατάσταση της αρχαίας, μεσαιωνικής, σύγχρονης και σύγχρονης κληρονομιάς. Το έργο του χρησιμοποιείται σε εκθέσεις, βιβλία, άρθρα, ντοκιμαντέρ κ.λπ.
Από το 2000 και μετά, ο Jean-Claude Golvin μείωσε τις αποστολές του στην Oudhna για να επικεντρωθεί στη Dougga, όπου διηύθυνε την αποστολή «Παγανιστική θρησκευτική αρχιτεκτονική της Dougga», με τουλάχιστον τέσσερις αποστολές το χρόνο. Διηύθυνε επίσης μια ετήσια αποστολή στη Χαϊντρά, με επίκεντρο το βυζαντινό φρούριο. Στο ακαδημαϊκό μέτωπο, συμμετείχε σε colloquia στο Πανεπιστήμιο της Caen και, μαζί με τον Robert Vergnieux, ανέπτυξε μια πλατφόρμα τρισδιάστατης απεικόνισης, που οδήγησε στη δημιουργία του εργαστηρίου Archéovision. Έχει διευθύνει αρκετές διατριβές και έχει δημοσιεύσει έρευνες για την Uthina, την Haïdra και την Dougga, καθώς και δημοφιλή έργα για την αρχαιότητα. Έχει επίσης λάβει μέρος σε μεγάλες εκθέσεις και έχει συνεργαστεί με περιοδικά όπως το Géo, το Le Point και το L'Express για την προώθηση του έργου του.
Μετά τη συνταξιοδότησή του το 2008, συνέχισε ενεργά τα έργα που είχε ήδη ξεκινήσει, αν και σταμάτησε τις αρχαιολογικές εργασίες πεδίου μετά το 2009. Η περίοδος αυτή σηματοδότησε μια καμπή στην καριέρα του, κατά την οποία επικέντρωσε τις προσπάθειές του στην ανάπτυξη της μεθοδολογίας της εικόνας της αποκατάστασης. Το έργο αυτό οδήγησε στην τελειοποίηση των τεχνικών αρχιτεκτονικής αναπαράστασης, ενισχύοντας τη σημασία της ηλεκτρονικής μοντελοποίησης στην ανακατασκευή της ιστορικής κληρονομιάς.
Το 2010, ο Jean-Claude Golvin αποφάσισε να δωρίσει τα έργα του στο Musée d'Arles Antique. Τα περισσότερα από αυτά φυλάσσονται ακόμη και σήμερα εκεί και αποτελούν αντικείμενο εκτεταμένων εργασιών συντήρησης.
Ο Jean-Claude συμμετέχει στο σχεδιασμό της 10ης έκδοσης του παιχνιδιού «Assassin's Creed: Origins» του εκδότη Ubisoft, που διαδραματίζεται στην αρχαία Αίγυπτο στο τέλος της περιόδου των Λαγιδών, υπό τον Πτολεμαίο XIII. Δημιούργησε 19 αποκλειστικές ακουαρέλες, επιτρέποντας στην ομάδα ανάπτυξης να αναπαραστήσει όσο το δυνατόν περισσότερες απόψεις και δρόμους της Αλεξάνδρειας και άλλων τοποθεσιών αυτής της περιόδου της αρχαιότητας.
Ο Jean-Claude συνεργάστηκε ξανά με την Ubisoft για το «Assassin's Creed: Valhalla», δημιουργώντας αρκετές προοπτικές ζωγραφιές: Lindisfarne (μοναστήρι), Kaupang (λιμάνι), Scarborough (αγρόκτημα), Northumbria (χωριό των Βίκινγκς), η αγγλοσαξονική πρωτεύουσα Winchester (πόλη με τα μνημεία της), η περιοχή Mercie (χωριό), Ουαλία (κελτικό χωριό), Νορβηγία (στρατιωτική τοποθεσία)...
Από τις 8 Δεκεμβρίου 2022 έως τις 5 Μαρτίου 2023 θα πραγματοποιηθεί η έκθεση «Unveiling Nemausus. Jean-Claude Golvin, ένας αρχιτέκτονας και αρχαιολόγοι» στο Musée de la Romanité στη Nîmes (Gard, Γαλλία). Η έκθεση, αφιερωμένη στην πόλη της Νιμ, περιλαμβάνει αποκλειστικά έργα του Jean-Claude Golvin, τα περισσότερα από τα οποία δημιουργήθηκαν για την περίσταση.
Όλα ξεκίνησαν γύρω στην ηλικία των δώδεκα ετών. Η ζωγραφική, ένας πραγματικός ταξιδιωτικός σύντροφος, συνόδευε τον Jean-Claude Golvin όπου κι αν πήγαινε. Αρχικά, εμπνεύστηκε από τα κόμικς της εποχής. Τα σχέδιά του του επέτρεπαν να αφηγείται ιστορίες και να αντιμετωπίζει ένα μεγάλο αίσθημα μοναξιάς. Σε εκείνο το σημείο, ο Jean-Claude ονειρευόταν να γίνει καλλιτέχνης κόμικς. Δοκίμασε επίσης να ασχοληθεί με την καρικατούρα και τα σχέδιά του γνώρισαν κάποια επιτυχία στο περιβάλλον του, ιδιαίτερα στον πατέρα του, ο οποίος σίγουρα τον επηρέασε χωρίς να το καταλάβει. Με την πάροδο του χρόνου, το πάθος του για τη ζωγραφική εντάθηκε και ο Jean-Claude άρχισε να ονειρεύεται να γίνει καλλιτέχνης. Όμως οι παγκοσμίου φήμης αναφορές του του έδιναν την εντύπωση ότι ονειρευόταν έναν ανέφικτο στόχο. Το σημείο καμπής ήρθε κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ecole Normale στο Αλγέρι, από την ηλικία των 16 έως των 20 ετών. Ο Ζαν-Κλοντ αποφάσισε ότι το σχέδιο θα ήταν στο επίκεντρο του μελλοντικού του επαγγέλματος και οι φίλοι και οι καθηγητές του τον ώθησαν προς αυτή την κατεύθυνση.
Ο Jean-Claude αποφάσισε να ασχοληθεί με την αρχιτεκτονική. Η επιλογή αυτή δεν έγινε τυχαία. Τα ταξίδια του στην Ιταλία είχαν προκαλέσει την περιέργειά του και ο μεγαλύτερος αδελφός του, επτά χρόνια μεγαλύτερός του, είχε αρχίσει να σπουδάζει αρχιτεκτονική στο Παρίσι. Έτσι αποφάσισε να εγγραφεί στη Σχολή Αρχιτεκτονικής της Μασσαλίας, τμήμα της École Nationale Supérieure des Beaux-Arts. Τα θεωρητικά μαθήματα ήταν πολύ αδύναμα, οπότε ο Ζαν-Κλοντ αποφάσισε να τα αντισταθμίσει παρακολουθώντας μαθήματα ιστορίας και αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Αιξ-αν-Προβάνς. Προχώρησε σιγά σιγά προς την ιστορία και την αρχαιολογία, αλλά το επάγγελμα του αρχιτέκτονα δεν ταίριαζε στον Jean-Claude όταν άρχισε να το ασκεί: έπρεπε να κάνει μια νέα στροφή. Έτσι μπήκε στον κόσμο της αρχαιολογίας από την πίσω πόρτα. Προερχόμενος από ένα εντελώς διαφορετικό υπόβαθρο, ο Jean-Claude Golvin έπρεπε να αποδείξει τον εαυτό του προκειμένου να καθιερωθεί ανάμεσα στους συναδέλφους του. Οι προσπάθειές του τον οδήγησαν το 1985 στη συγγραφή διδακτορικής διατριβής με θέμα το ρωμαϊκό αμφιθέατρο, κερδίζοντας έτσι το υψηλότερο πανεπιστημιακό πτυχίο ιστορίας της Γαλλίας.
Το ένα έφερε το άλλο και ο Jean-Claude Golvin γνώρισε τους κατάλληλους ανθρώπους την κατάλληλη στιγμή και το 1979 διορίστηκε διευθυντής του Γαλλο-Αιγυπτιακού Κέντρου Ναών του Καρνάκ. Ανακάλυψε έναν νέο κόσμο, την αιγυπτιολογία. Παίρνοντας τη σκυτάλη από τον Jean Lauffray, τον πρώτο διευθυντή του κέντρου, ο Jean-Claude μπορούσε να υπολογίζει σε έναν αριθμό συναδέλφων, μεταξύ των οποίων ο Jean-Claude Goyon, συνδιευθυντής. Μαζί ενθάρρυναν την εισαγωγή της τεχνολογίας των υπολογιστών και την παραγωγή των πρώτων τρισδιάστατων εικόνων αιγυπτιακών ναών. Το έργο του εργαστηρίου για την ανακατασκευή των εξελικτικών φάσεων του μεγάλου ναού του Amun-Ra αποτέλεσε σημείο καμπής. Τα μνημεία, των οποίων βρέθηκαν διάσπαρτα στοιχεία, παίρνουν και πάλι μορφή. Η εταιρεία EDF ενεπλάκη πλήρως στην έρευνα και υποστήριξε ένα δεύτερο έργο: τη συναρμολόγηση των διακοσμημένων όψεων χιλιάδων όγκων από το ναό του Ατενόφις IV (Ακενατόν), που χτίστηκε επί Αμένοφις IV. Η θητεία του στη διεύθυνση του Centre Franco-Égyptien des Temples de Karnak επιβεβαίωσε τον Jean-Claude στην κατεύθυνση που ήθελε να ακολουθήσει από τότε. Η αποφασιστικότητά του να ξεπεράσει την απροθυμία των άλλων απαιτούσε υπομονή και διπλωματία, αλλά ο Jean-Claude τα κατάφερε χάρη στην επιστημονική αξιοπιστία που απέκτησε το έργο του.
Η επιστροφή του Jean-Claude Golvin στη Γαλλία το 1990 σηματοδότησε μια σημαντική καμπή στην καριέρα του. Μια πρώτη σειρά βιβλίων, που δημιουργήθηκε μαζί με τον Sydney Aufrère, εκδόθηκε από τις Editions Errance, με τίτλο «L'Égypte restituée». Τα σχέδια αποδείχθηκαν γρήγορα δημοφιλή, και το έργο του Jean-Claude ήταν περιζήτητο από mainstream περιοδικά, άλλους εκδότες (συμπεριλαμβανομένου του Actes-sud) και μουσεία. Αυτός ο ενθουσιασμός του επέτρεψε να επανασυνδεθεί με το πρώτο του πάθος, τον ελληνορωμαϊκό κόσμο. Αυτή η αναγνώριση δεν τον έκανε, ωστόσο, να ξεχάσει τα καθήκοντά του ως μέλος του CNRS. Ο Jean-Claude συνεχίζει να συμβάλλει στην έρευνα, εργαζόμενος στο πεδίο (ιδίως στην Τυνησία) και δημοσιεύοντας τα αποτελέσματα της έρευνάς του. Τώρα όμως εισάγει τις αρχιτεκτονικές ανακατασκευές, οι οποίες γίνονται ο κύριος ερευνητικός του άξονας. Αυτή η εδραίωση στην επιστημονική έρευνα του επέτρεψε να αποφύγει να πέσει στην παγίδα της ύβρεως (όρος που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες για να χαρακτηρίσουν την υπέρμετρη φιλοδοξία). Η αποκατάσταση μπορεί να είναι ενδιαφέρουσα μόνο αν είναι αξιόπιστη και επικυρωμένη από τους επιστήμονες. Συνεργαζόμενος με ερευνητές, ορίζει την έννοια του θεωρητικού μοντέλου, μιας συνολικής αναπαράστασης του υπό μελέτη χώρου που λαμβάνει υπόψη όσα είναι γνωστά γι' αυτόν και τις πιο πιθανές υποθέσεις που απαιτούνται για τη συμπλήρωση της εικόνας.
Οι επιρροές του Jean-Claude Golvin είναι πολυάριθμες. Όσον αφορά τους αρχιτέκτονες, ο Jean-Claude θεωρεί τον Andrea Palladio, τον διάσημο Ιταλό αρχιτέκτονα του 16ου αιώνα, ως τον πατέρα της αρχιτεκτονικής αποκατάστασης. Το έργο του, εμπνευσμένο από τη ρωμαϊκή αρχιτεκτονική, έχει βρει τη δύναμη και την πρωτοτυπία του (βίλες, εκκλησίες, βασιλικές). Υπήρξε επίσης ένας μεγάλος θεωρητικός της αρχιτεκτονικής. Όσον αφορά τους ζωγράφους, θαυμάζει τον Τιτσιάνο, τον Ιταλό ζωγράφο του 16ου αιώνα: δύναμη, ομορφιά και μυθολογικές και φιλοσοφικές αναφορές, όπως σε ένα από τα αγαπημένα του έργα, τον «ιερό έρωτα, βέβηλο έρωτα». Η μουσική αποτελεί καθημερινή συντροφιά για τον καλλιτέχνη-ερευνητή μας, ιδίως τα έργα του Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ. Θαυμάζει επίσης ορισμένα μνημεία: το Πάνθεον στη Ρώμη και τον Άγιο Βίτο στη Ραβέννα για τα σχήματα και τα ψηφιδωτά του. Το έργο των μελών της αποστολής του Βοναπάρτη στην Αίγυπτο, που δημοσιεύτηκε στους τόμους της περίφημης «Description de l'Égypte», αποτέλεσε σημαντική συμβολή στην αρχιτεκτονική ανασυγκρότηση. Ο πιο αξιοθαύμαστος ερευνητής θα πρέπει να είναι ο Jean-François Champollion, μια εργασιομανής ιδιοφυΐα και πατέρας της επιστημονικής αιγυπτιολογίας.
Το ενδιαφέρον που προκαλούν οι ανακατασκευές είναι βέβαιο ότι θα παλιώσει, ιδίως μπροστά στη συνεχή πρόοδο της αρχαιολογικής έρευνας. Αλλά το ενδιαφέρον αυτό θα παραμείνει για όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία της αναπαράστασης. Αντίθετα, η καλλιτεχνική πτυχή των έργων θα είναι αυτή που θα έχει μεγαλύτερη διάρκεια, υπό την προϋπόθεση ότι οι αναπαραστάσεις είναι υψηλής ποιότητας. Το γεγονός ότι τα περισσότερα από τα έργα έχουν κατατεθεί σε μουσείο (βλ. Η συλλογή για περισσότερες πληροφορίες) σημαίνει ότι μπορούν να ζήσουν με έναν άλλο τρόπο, ως έργα τέχνης. Ο Jean-Claude ελπίζει ότι το έργο του θα συνεχίσει να προκαλεί την περιέργεια ή και τον θαυμασμό όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων. Οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί ενδιαφέρονται όλο και περισσότερο για την αποκατάσταση. Οι χειροποίητες ανακατασκευές είναι ένα μέσο έκφρασης που δεν αποκλείει τη χρήση 3D και νέων τεχνολογιών. Πρέπει να είμαστε σε θέση να καινοτομούμε με συναρπαστικό τρόπο σε αυτόν τον τομέα, με ποικίλους τρόπους.
Input your search keywords and press Enter.